Bloedarmoede definiëren we ook wel als het hebben van een te laag gehalte aan rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed van het paard. We zien dit terug in weefsels en organen die niet voldoende zuurstof krijgen. De verbranding is daardoor niet zoals deze moet zijn en er is geen energie voor verschillende lichaamsprocessen.
Er zijn verschillende oorzaken die tot bloedarmoede kunnen leiden. We zien bloedarmoede vaker bij paarden die een grote wond gehad hebben en daardoor veel bloed verloren zijn. Het hebben van wormen kan ook bijdragen aan bloedarmoede doordat er chronisch bloed verloren gaat; de wormen tasten de darmwand aan waardoor bloedingen ontstaan.
Een verhoogde afbraak van rode bloedcellen is daarnaast ook een veelvoorkomende oorzaak van bloedarmoede. Rode bloedcellen met een kortere levensduur dan 125 dagen zijn typerend voor bloedarmoede. We zien dit vaak wanneer een paard infectieziektes heeft of wanneer er een vergiftiging opgelopen is.
De symptomen van bloedarmoede zijn duidelijk; het paard is vaak sloom en presteert niet zoals het zou moeten. Daarnaast heeft het paard last van bleke slijmvliezen rond de ogen en mond waarbij de ademhaling en hartslag hoger ligt dan gebruikelijk.
Bij een lichte vorm van bloedarmoede zijn de symptomen een heel stuk minder duidelijk. Bij deze vorm van bloedarmoede kunnen mogelijk vitaminen al genoeg zijn om weer te herstellen.